[...] społeczeństwo może istnieć wówczas, gdy realizuje własne cele, a równocześnie ludzie, którzy są jego członkami mogą realizować swoje cele osobiste. W przeciwnym razie – tzn. wówczas, gdy ludzie nie będą widzieli możliwości realizacji swych osobistych celów w ramach danego społeczeństwa, będą je opuszczać albo też będą się starali je zniszczyć
|
[...] Centralnym problemem bezpieczeństwa europejskiego jest dzisiaj „walka z terroryzmem”, w imię której państwa Unii Europejskiej prowadzą działania polityczne w skali globalnej i zaangażowały swe wojska w działania NATO na terenie Afganistanu.
Terroryzm jest pewną metodą działania, a nie podmiotem, z którym inne podmioty – w tym wypadku państwa – mogłyby prowadzić walkę. Twierdzenie, że państwa NATO prowadzą wojnę w terroryzmem ma mniej więcej tyle sensu, co np. stwierdzenie, że podczas II wojny światowej państwa zwycięskiej koalicji prowadziły wojnę z blitzkriegiem, zamiast stwierdzić, że walczyły z państwami Osi, a przede wszystkim z Niemcami hitlerowskimi. Zarówno terroryzm jak blitzkrieg to metody prowadzenia wojny, a nie podmioty, które ją prowadzą. Metody te stosowały obie walczące strony.
Ten stereotyp, stanowiący z punktu widzenia semantyki i cybernetyki kuriozum, powstał w wyniku próby pogodzenia opisu realiów walki ze stereotypami poprawności politycznej, obowiązującej we współczesnych państwach Zachodu.
Stosowanie tego rodzaju terminologii do określania celu wojny, znakomicie utrudnia rozpoznanie rzeczywistych podmiotów z którymi się walczy [...]
Cały tekst “Bezpieczeństwo europejskie we współczesnej wojnie informacyjnej w ujęciu socjocybernetyki” wygłoszony przez doc. Kosseckiego w 2008 roku na konferencji w Kielcach (podczas międzynarodowych targów uzbrojenia) dostępny jest tu:  socjocybernetyka.wordpress.com |
Atom 
