Słuchając wynurzeń Moskwicina, znaczy się…

...Korwina z aferą cukrową "w tle"...

Opinia wyrażona przez Myśl konserwatywną o zamiarach „systemu przywiślańskiego”, organizacji nowej farsy ustrojowej, pod nazwą Magdalenka_Bis i o roli w niej planowanej dla Pana Janusza Korwin-Mikke, pisałem już szeroko w Necie, - co łatwo jest odnaleźć – uznając „tę kwestię” za dostatecznie wyjaśnioną, poprzez odebranie Panu Januszowi „korony” konserwatysty-liberalnego „na rzecz” uznania za zachowawczego rewizjonistę „konserwującego” jedynie Polskę pojałtańską, czyli kadłubek Stalina.

Jednakże ostatnia wypowiedź Pana Janusza, który – oczywiście – nadal „trzyma się” publicznie za konserwatystę, odnośnie planowanego przez Niego zamiaru podziału nowopowstającego Ruchu Narodowego, wymaga od Myśli konserwatywnej pewnego dopowiedzenia:

Myśl konserwatywna, Konserwatyzmu etycznego odrzuca wszelkie ingerencje Osób uwikłanych w istnienie i struktury „demokratycznego państwa prawa”, jakie rozsiadło się na Ziemiach zrabowanych Rzeczypospolitej, w oddolne i powstałe spontaniczne Ruchy obywatelsko-narodowe Młodzieży.

Zamiar „odgórnego” dzielenia formujących się struktur obywatelskich, jest niezgodny z zasadami etycznymi Katolickiej Nauki Społecznej, a tym samym etyki Cywilizacji Łacińskiej, będącej przez wieki (966-1793) spoiwem Rzeczypospolitej, szanującej Wolność Jej Obywateli.

Myśl konserwatywna wyraźnie i jednoznacznie sprzeciwia się ingerowaniu „wspólników systemu przywiślańskiego” w Wolność wyboru Osób, przystępujących do zrzeszeń o charakterze patriotycznym, określających się jako tradycjonalistyczne i katolickie, w odruchu słusznego protestu przeciwko anty-cywilizacyjnym działaniom „państwa prawa”.

Myśl konserwatywna, jednoznacznie opowiada się za utrzymaniem jedności organizacyjnej Ruchów Narodowych, przy zachowaniu zasady pluralizmu politycznego jako „narzędzia spraw wewnętrznych”.

Wszelkie, ewentualne - a naturalne spory ideologiczne – wewnątrz Ruchów Narodowych, Myśl konserwatywna sugeruje uzgadniać na forum wewnętrznym i niepublicznym; prezentując „na zewnątrz” stanowisko „utarte” (kompromis wewnętrzny), tradycyjnym wzorem Przodków, których kontynuację Myśli politycznej, RN deklarują.