Antychrześcijańskie aspekty rytuałów masońskich

Ceremoniał inicjacyjny

        W warszawskim Muzeum Narodowym trwa wystawa „Masoneria. Pro Publico Bono”, a powodzenie jakim się cieszy, skłania Konserwatystę do podjęcia polemiki z tytułowym twierdzeniem, o antychrześcijańskich aspektach rytuałów masońskich, czyli najczęstszym zarzutem stawianym Wolnomularstwu Narodowemu przez jego krytyków i wrogów.

         Staropolskie przysłowie mówi, iż „Prawdziwa Cnota krytyki się nie boi” i – badając dokumentację historyczną - nie zauważyłem, aby Wolnomularstwo Narodowe w jakikolwiek sposób krytyce owej ulegało, a to z uwagi na jakość przedstawianych „argumentów” oraz słownictwo, jakiego owa krytyka używa, których odzwierciedleniem jest  polemika prowadzona na pixelach tego Portalu.

         Problemem rzeczowej krytyki poczynań Wolnomularstwa, jest hermetyczność Zakonu, uniemożliwiająca źródłowe badanie dokumentacji jego poczynań przez Osoby stojące na zewnątrz granicy oddzielającej Loże od świata profańskiego, co jest przyczyną tworzenia domysłów i piramidalnych wręcz spekulacji przez Autorów, chcących wyzyskać powszechnie panującą potrzebę sensacji i rozwiązywania „tajemnic”.

         Kolejnym problemem stawiającym bariery w poznaniu istoty Wolnomularstwa Narodowego, są także prace Osób bardziej wtajemniczonych, lecz kompletnie nie rozumiejących „ducha wolnomularstwa”, do których zaliczyć należy opracowania Ludwika Hassa.

         Powyższe może wywołać zdumienie Czytelnika, lecz prace tego autora są negowane przez Wolnomularstwo Narodowe z dwóch, niezwykle istotnych powodów, jakimi są: po pierwsze, definicja wolnomularska mówi, iż żaden trockista nie jest w stanie zrozumieć ducha Zakonu, którego spoiwem jest Wiara w Absolut, czyli B*ga Wszechmogącego; po drugie zaś sama Osoba Ludwika Hassa, a zatem i jego twórczość,  jest odrzucana ze względu na jego –udowodnioną - przeszłość agenturalną.

         Warto w tym miejscu wyjaśnić Czytelnikowi, zainteresowanemu nie sensacyjną, lecz autentyczną informacją o Polskim Wolnomularstwie Narodowym, iż nie mogą do niego należeć byli członkowie partii komunistycznej, ani innych formacji totalitarnych, a tym bardziej już konfidenci służb, bez względu na pochodzenie geograficzne ich mocodawców.

         Jedyną metodą osiągnięcia prawdziwego obrazu danej organizacji, jest wgląd w jej dokumentację i temu celowi właśnie służy poniższa prezentacja, pochodząca ze zbioru archiwaliów Polskiego Wolnomularstwa, a konkretnie Loży „Świątynia Izis”, przedstawiająca nie tylko rytuał otwarcia Prac, ale także inicjacji światowego.

         Na podstawie tych, oryginalnych zapisów, Czytelnik może sam sobie odpowiedzieć na kwestię tytułową, a więc na pytanie/zarzut o antychrześcijańskie aspekty rytuałów masońskich; odpowiedzieć sam, nie będąc skazanym na opracowania Osób żądnych zysku, ze sprzedaży taniej sensacji.

         Zdaniem Myśli konserwatywnej jest to jedyna metoda zbudowania rzeczowej krytyki obyczaju i celów Polskiego Wolnomularstwa Narodowego, do którego zasług dla idei Polski należy - między wieloma innymi - wywalczenie „13.Punktu Wilsona”, bez którego państwa zachodnie - z własnej, nieprzymuszonej przez rząd USA woli - nie doprowadziłyby do wskrzeszenia Rzeczypospolitej w roku 1918.

         Życzę owocnej - we wnioski - lektury:

         Powyższy rytuał z pewnymi, a drobnymi zmianami, obowiązuje współcześnie w Lożach podległych jurysdykcji Wielkiej Loży Narodowej Polski (proszę nie mylić z Wielkim Wschodem), stanowiąc niepodważalne źródło do dyskusji – ucinające wszelkie spekulacje - nie tylko nad kwestią tytułową, ale i innymi dotyczącymi historii i znaczenia Polskiego Wolnomularstwa Narodowego.