Polskość w czasach zarazy – część III

Redefinicja pojęcia głównego w świetle zaszłości historycznych

W II części tego szkicu Myśl konserwatywna przedstawiła mechanizm zawłaszczania mienia pożydowskiego przez przestępczy margines, kolaborujący zarówno z okupantem niemieckim, jak i sowieckim.

            Margines taki znajduje się w każdym zrzeszeniu, zapewnie także wśród świątobliwych obywateli państwa Watykan, więc Polacy nie muszą mieć w tej kwestii szczególnych kompleksów, ani publicznie kajać się – vide Kwaśniewski w Jedwabnem – za zbrodnie popełnione przez statystyczną garstkę zwyrodnialców i socjopatów.

            Problem leży gdzie indziej, a dokładnie w próbach wypierania - niewygodnych dla komfortu poczucia narodowego - zaszłości historycznych oraz bezkrytyczne przyjęcie zasady odpowiedzialności zbiorowej, zaszczepione przez socjalistyczne reżimy totalitarne niemiecki i rosyjski.

            Rozważając zagadnienie tytułowe, Myśl konserwatywna opowiada się za porzuceniem metody wypierania, na korzyść akceptacji wyników dokładnych badań historycznych, (oczywiście nie pana Grossa!), obejmujących swym zakresem sumienne prześledzenie historii mienia pożydowskiego, wraz ze wskazaniem ewentualnych nadużyć i ich sprawców.

            Podobnie jest z zasadą odpowiedzialności zbiorowej, działającej w sprzężeniu zwrotnym, wywołującym poczucie winy ogółu za przestępstwa jednostek. Sytuacja odwrotna, a pożądana, zapanowała w mentalności młodych Niemców, którzy absolutnie nie czują się winni zbrodni popełnianych przez pokolenia wstępne.

            Niezdrowa sytuacja, jaka panuje wśród Polaków, jest doskonałą pożywką dla wewnętrznych sił ekstremalnych, częściowo uwikłanych w przestępstwa na życiu Obywateli Polskich pochodzenia żydowskiego i mieniu pożydowskim oraz tak zwanego Przedsiębiorstwa Holocaust, organizacji próbującej wyłudzić od Polski i innych krajów Europy Środkowej fikcyjne odszkodowania.

            Żądania powyższe są o tyle bezpodstawne, iż już komunistyczny rząd Władysława Gomułki zapłacił USA kwotę 40 milionów dolarów za utracone mienie pożydowskie, na co istnieją stosowne pokwitowania bankowe, a poza tym, według praw obowiązujących na ziemiach polskich, dziedziczenie nie odbywa się poprzez samowolne określenie jakiegokolwiek podmiotu, czy stowarzyszenia, jako spadkobiercy in spe, a zwłaszcza tylko na zasadzie domniemywanej wspólnoty etnicznej.

            Tak więc, dopóki wśród Polaków pokutować będzie zgubna cywilizacyjne zasada odpowiedzialności zbiorowej i zaślepienie historyczne, oparte na niesprawdzonych teoriach i pogłoskach, dopóty Polska narażona będzie na współdziałanie zsowietyzowanych, post-moczarowskich Prawdziwków, narzucających wizję polskości, jako antysemicką i sprzyjającą interesom mocarstwowym związku radzieckiego, i – równie destrukcyjne - działania przedstawicieli Holocaust Industrie.

            Redefinicja pojęcia polskości to powolny proces rzetelnego zapoznania się z własną historią i wyciągnięciu z niej wniosków na przyszłość oraz porzucenie sowiecko-niemieckiej zasady odpowiedzialności zbiorowej. Zasadniczym jej filarem jest także powrót do tradycyjnych wartości pielęgnowanych w kulturze polskiej, takich jak otwartość wobec inności etnicznej, czy wyznaniowej, gdyż tylko taki system umożliwi powtórne sięgnięcie po wielkość, na wzór potęgi Rzeczypospolitej.

            Pojęcie polskości polega także na odrzuceniu obcego cywilizacyjnie dualizmu: filo-sowietyzmu, połączonego z anty-semityzmem, tak żarliwie propagowanego przez niedobitki ideologii ZP Grunwald, także między innymi na pixelach Polacy.eu.org.

            Agresywna postawa władz rosyjskich, marzących o odbudowie imperium sowieckiego, wymusza dyscyplinę moralną, polegającą na stanowczym eliminowaniu wpływów agentury – już nie tylko tej płatnej, za którą odpowiedzialne są odpowiednie służby dzisiejszego państwa, lecz także mimowolnych – jak sądzę – sprzymierzeńców pana Putina, którzy przepełnieni „boskim duchem”, czyli klecący „pod wpływem księżycówki” wymiociny, którymi próbują zdenerwować, lub – bezskutecznie - obrazić Konserwatystę, znów „nie zauważyli” kolejnej prowokacji, w postaci projektu budowy pomnika ofiar sowieckich z wojny 1920 roku, lub też – przez aklamację - uważają projekt ten za zasadny.

            W obliczu zagrożenia zarazą sowiecką, Myśl konserwatywna celowo „wsadziła kij w mrowisko”, denerwując tutejsze Prawdziwki, aby wydobyć „na światło dzienne” mroczne, prosowieckie strony umysłowości co poniektórych Użytkowników portalu Polacy.eu.org i obraz Ich wostocznoj kultury, zwłaszcza iż mają się za jedynych Prawdziwych Polaków, lecz żyjąc w bańce świata dawno już przebrzmiałego, nie zdają Sobie nawet sprawy ze Swojej archaiczności, śmieszności i zacofania :-)

            Polskość jest zupełnie inna, niźli rysowana przez ekstremistów, więc czas najwyższy ją zredefiniować, zwłaszcza w czasach zarazy.