„[...] społeczeństwa zachodnie są narażone na podbój ze strony kultur niezachodnich zdolnych do wykorzystywania skłonności Zachodu do wzajemności, egalitaryzmu i zadzierzgiwania bliskich więzi uczuciowych [...] W kulturach Zachodu interesy i punkty widzenia innych uważa się za uprawnione [...] Status etniczny oponentów jest nieistotny dla rozważań o sprawiedliwości i moralności.” (s. 561)

„W debacie publicznej potrzebny jest nowy język, w którym o ludziach sprzeciwiających się programom politycznym zalecanym przez rozmaite establishmenty żydowskie da się mówić w sposób uprawniony, zamiast po prostu piętnować ich w czambuł jako «antysemitów».” (s. 98)