O tym, jak Stonehenge w Anglii budowano…

Więcej informacji o tej kontrowersyjnej i tajemniczej budowli można wyczytać w Śmieciopedii (http://pl.wikipedia.org/wiki/Stonehenge) lub podpytać o to angielskiego przewodnika na miejscu. Tym, którzy zechcą się tam wybrać, podpowiadam, że Stonehenge leży ok. 130 km na płd.-zach. od Londynu, a cena biletów dla dorosłych wynosi 6,60 GBP, a dla dzieci 3,30 GBP. Niestety turystom nie wolno podchodzić blisko kamieni i surowo zabronione jest przechodzenie między kamieniami, z czego łatwo wywnioskować, że obiekt ten - od roku 1986 wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO - jest unikalny na skalę światową, o niezwykłej wartości!

Kto pobudował Stonehenge, w ogóle nie wiadomo. Zdania historyków są mocno podzielone. Jedni twierdzą, że budowniczymi byli starożytni Rzymianie, inni twierdzą, że Druidowie, a inni znowu, że być może był to jeszcze ktoś inny. Do dzisiaj zachowały się tylko nieliczne ryciny i fotografie Stonehenge, pochodzące z przełomu XIX/XX wieku. Oto niektóre z nich:

rycina (rysunek) pochodząca (ponoć) z 1835 roku:

(1)
zdjęcie wykonane (ponoć) w 1901 roku:

(2)

zdjęcie wykonane (ponoć) w 1920 roku:

(3)

A oto jedno ze współczesnych zdjęć:

(4)

Zapomnijmy teraz o podręcznikowych mądrościach, monografiach historycznych, wykopaliskach archeologicznych, dorobionych legendach, et cetera, i spójrzmy na to wszystko krytycznym wzrokiem.

Gdy oglądamy na przykład takie oto zdjęcie z początku XX wieku:

(5)

od razu nasuwa się wątpliwość, czy jest to oryginał, retusz czy fotomontaż. A jeśli oryginał, to komu pozwolono to zdjęcie zrobić? Przecież, jak powszechnie wiadomo, od końca XIX wieku aż do dnia dzisiejszego cały rozległy teren wokół Stonehenge jest terenem strikte wojskowym, mieszczącym liczne poligony artyleryjskie i tajne bazy, skąd kiedyś wysiedlono całe wioski i do którego wstęp osobom postronnym jest surowo zabroniony.

Następne wątpliwości przychodzą, gdy dokładnie wczytamy się w jedną z oficjalnych wypowiedzi Christophera Chippindale’a, kustosza University Museum of Archaeology and Anthropology z Cambridge, autora pracy “Stonehenge Complete”, od którego można oczekiwać doskonałej znajomości tematu: “Nearly all the stones have been moved in some way and are standing in concrete”, co znaczy: “Niemal wszystkie kamienie zostały w jakiś sposób PRZENIESIONE tutaj i są osadzone W BETONIE”

W jakim betonie? Kto i czym je transportował?
Odpowiedź na te pytania jest wbrew pozorom prosta. Obejrzyjmy zdjęcia wykonane w roku 1954 i 1958, które odszukał w archiwach angielskich jeden z zagranicznych studentów przebywający na stypendium w Wielkiej Brytanii:

Na fotografiach ewidentnie widać, że w połowie lat 50-tych XX wieku teren, na którym zbudowano Stonehenge, zanim go ogrodzono i przystąpiono do prac budowlanych, był praktycznie PUSTY i nie było tam chyba zbyt wielu pozostałości megalitycznych budowli końca XIX bądź początku XX w.

 (6)

(7)

(8)

Tak wyglądało przygotowanie frontu robót:

(9)

(10)

Zaplecze budowlane, ogrodzenie terenu, ochrona wojskowa:

(11)

(12)

(13)

Ciężki sprzęt budowlany, ciężarówki, betoniarki, podnośniki i żurawie, w akcji:

(14)

(15)

(16)

(17)

Przywóz odpowiednio spreparowanych bloków betonowych i kamiennych:

(18)

(19)
Wykonanie zagadkowych jam w ziemi:

(20)

(21)

(22)
Osadzanie bloków kamiennych w ziemi:

(23)

(24)
Ustawianie słynnych trylitów:

(25)

(26)

(27)
Preparowanie kamieni betonem, chemicznym szuwaksem, elektrostatyką:

(28)

(29)

(30)

(31)

(32)
Wykonanie starych, zagadkowych napisów:
- Tak dobrze, szefie? Jeśli nie, poprawimy!

(33)
A ten znak i faktura pasuje?

(34)
Przecież matryca była perfekcyjna:

(35)
Pomiary geodezyjne, by potem nikt nie mógł przyczepić się do kalendarza słonecznego Druidów:

(36)
Przedstawiciele zleceniodawcy z wizytą na budowie:

(37)
(38)

Proszę natychmiast poprawić fuszerkę. To chałtura. Tak być nie może!

(39)

(40)
No, nareszcie robota skończona:

Czas zaprosić tłumy frajerów oraz świętych, nawiedzonych i oświeconych wszystkich rytów wtajemniczenia:

Łączmy się z kosmosem, przodkami i bawmy się wszyscy dobrze: