| słowa kluczowe: Częstochowa, Konrad T. Lewandowski, Lewandowski, Polska, Słowianie, historia, pisarz, religia, religie, rodzima wiara, rodzimowiercy, teologia, wiara rodzima. | |||
| Religia | 2018.01.18 19:52 20:13 | ||
Jak Częstochowska Pani katolików z rodzimowiercami godziła | Piotr Świtecki | ||
| Renesans tzw. „wiary rodzimej” traktuję z przymrużeniem oka. Owszem, do oryginałów, szczególnie jeśli kultywują swojskie tradycje, podchodzę z sympatią. Ale w tym przypadku także ze sporą dozą ostrożności. Z racji takiej, że środowisko to w znacznej mierze kształtują osoby o postawach antykatolickich, a także może być ono kanałem wpływu „braci Słowian” zza wschodniej granicy. | |||
| O dawnych wierzeniach Słowian wiadomo mi było tyle, że wiadomo o nich niewiele. Nie zachowały się źródła z epoki, jedynie zanieczyszczone relikty obyczajowe i sporadyczne wzmianki w chrześcijańskich kronikach i relacjach dawnych kupców. Dlatego zaskoczyło mnie natrafienie na książkę, właściwie broszurę, o ambitnym tytule Teologia wiary rodzimej. Poczucie zaskoczenia towarzyszyło również jej lekturze. Przede wszystkim, aby właściwie rozumieć religię prasłowiańską, trzeba zawiesić na kołku terminologiczne nawyki i wyjść poza schemat religii monoteistycznych. Książka zaczyna się zatem wyjaśnieniem „rodzimego” pojęcia Boga (czy raczej bogów, będących elastycznymi personifikacjami fenomenów fizyczno-duchowych). Potem przedstawiony zostaje niedualistyczny system wierzeń i panteon najważniejszych bóstw. Wszystko to językiem przejrzystym, wartkim i na ogół sympatycznym, wznoszącym się momentami z konwencji popularnonaukowej na wyżyny kunsztu literackiego (na przykład w opisie tańca Żywii i Perperuny).
Istnieją trzy kręgi obiegu informacji:
Niestety, przez stronice przewija się też resentyment do chrześcijaństwa. Tym zjadliwszy, że Konrad T. Lewandowski znany jest ze swej bezkompromisowości i, delikatnie mówiąc, żyłki polemicznej; i tym mocniejszy, że Autor przez większość swego życia był praktykującym protestantem, a oprócz inżyniera-chemika ma tytuł doktora filozofii UKSW. Trudno zatem złozyć na karb jego niewiedzy lub niechęci wytykanie sprzeczności w doktrynie chrześcijańskiej, lub fatalnych zniekształceń, do jakich dochodzi przy przenoszeniu jej „pod strzechy”.
Możnaby się zatem spodziewać w zamian systemu niesprzecznego i udoskonalonego. Tymczasem nie! Okazuje się, że aby zadowolić się rodzimowierstwem, trzeba przekreślić swój metafizyczny apetyt. Wiara rodzima nie stawia pytań ani o początek bytu, ani o jego cel, ani o istotę. Nie zajmuje się też etyką, poza może najbardziej oczywistym, naturalistycznym fundamentem. Stara się natomiast być - w zakresie, jakim się zajmuje - racjonalna, i sądząc po powtarzających się na stronicach odniesieniach do współczesnej nauki, całkiem nieźle sobie z tym radzi. Czy jest możliwe uzgodnienie kładącego nacisk na kwestie tożsamościowe rodzimowierstwa i stanowiącego kręgosłup polskości katolicyzmu? Wydaje się, że nie. Wprawdzie zdarzały i zdarzają się punkty z pozoru wspólne, ale to w najlepszym razie nieznaczące kulturowe skamieliny. Czasem wątpliwe (wzmożony kult cudownego obrazu na Jasnej Górze na skutek podobieństwa Czarnej Madonny i Mokoszy), czasem po prostu będące wynikiem uniwersalnych cech ludzkiej natury (zanoszenie próśb do będącego włodarzem dóbr bóstwa).
Nie idzie nam o to, żeby być od kogokolwiek lepszym, ale o to, by być sobą, a nie kimś innym. Będąc duchowymi Polakami, chcemy mieć równe powody do dumy i przekonania o własnej wartości, co chrześcijanin i judaista. Nie jesteśmy od nich gorsi, ani niczyim „młodszym bratem w wierze”. Nasza wiara wyrosła wraz z nami z tej ziemi, która jest dla nas równie Świętą Ziemią jak Palestyna dla Żydów. Patrzymy więc swego, jak Przodkowie nam przykazali! Możliwe jest natomiast współistnienie - pod warunkiem zachowania szacunku w relacjach i nie wchodzeniu w cudze buty. Źródło:  strona Autora.Rodzimowierstwo pozostaje w sferze tego, co widzialne i wyobrażalne; chrześcijaństwo jest wobec niego na meta-poziomie. Ale pragnienie łączności z Przodkami, zakorzenienia w tradycji, oraz świadomość potrzeb duchowych przez każdą ze stron może być ocenione pozytywnie. Nawet jeśli - w przypadku rodzimowierców - do zaspokojenia owych potrzeb wystarczy ludyczny obrzęd lub chwila kontemplacji w świętym gaju. | |||
| Konrad T. Lewandowski: Teologia wiary rodzimej Wydawnictwo Ferratus Michał Smętek, Gdynia 2017 ISBN 978-83-948492-2-1, 104 str., format A5 W książce zamieszczono kilka całostronicowych kolorowych „ikon” autorstwa Katarzyny Manikowskiej, przedstawiających żeńskie bóstwa słowiańskiego panteonu. Strona autora: przewodas.pl | |||
| 4242 odsłony | średnio 4 (2 głosy)   |
| zaloguj się lub załóż konto by oceniać i komentować | blog autora |
| Re: Jak Częstochowska Pani katolików z rodzimowiercami godziła | |||
| Piotr Świtecki, 2018.01.19 o 06:06 | |||
| Grzegorz Braun - trzy kluczowe osiągnięcia cywilizacyjne, jakie przyniosło słowiańszczyźnie chrześcijaństwo: youtu.be | |||
| zaloguj się lub załóż konto aby odpowiedzieć | |||
| © Polacy.eu.org 2010-2024 | Subskrypcje: |  Atom | RSS | ↑ do góry ↑ |
