Rzeczypospolita dzisiey funkcjonuje!

Konstytucja 3 Maja stała się Aktem Prawnym, obowiązującym na Ziemiach Rzeczypospolitej dopiero w dniu 5 Maja 1791 roku, lecz zgodnie z Tradycją, używana jest data 3 Maja... Ponieważ nie wszystkie Siły Narodowe muszą zgadzać się z Jej postanowieniami, Katedra Etyki Cywilizacji Łacińskiej proponuje, zwołanie Sejmu Wielkiego, wzorem z roku 1788, aby Naród Polski mógł wypowiedzieć się o formie ustrojowej Państwa. Konieczna jest jednak zmiana ordynacji wyborczej oraz wymiana Osób "udzielających się" w PKW. Odrzucić należy także program komputerowy do "liczenia głosów"....

    Co do samej Konstytucji, to Jej przyjęcie przez Sejm Wielki, w dniu 3 maja 1791 roku, odbyło się w warunkach naruszenia regulaminu obrad (pod nieobecność części posłów i senatorów), jednakże nie był to zamach stanu, lecz doszło do tego za zgodą większości sejmowej, zgodnie z panującym wówczas zwyczajem, że necessitas non habet legem (konieczność nie zna ustawy).

            Aby jednak nie było żadnych wątpliwości, co do legalności nowej Konstytucji, to w dniu 5 maja 1791 roku Ustawa Rządowa została przyjęta przez wymaganą regulaminowo, obecną już większość i nabrała cech Prawa wyłonionego, po podpisaniu Jej przez sejmową deputację konstytucyjną, pod przewodnictwem biskupa inflanckiego Józefa Korwina Kossakowskiego.

            Dodatkowo, w tym samym dniu 5 maja 1791 roku Sejm Wielki podjął uchwałę zatytułowaną „Deklaracja stanów zgromadzonych”, wyrażającą zgodę wszystkich Stanów reprezentowanych przez Sejm Wielki na zapisy Ustawy Rządowej z dnia 3 maja 1791 roku, znosząc jednocześnie wszelkie dawniejsze przepisy prawne stojące w sprzeczności z nową Konstytucją.

            Dnia 5 maja 1791 roku dokonano także wpisu i uiszczono opłaty za obydwa dokumenty w warszawskich księgach grodzkich, przez co i „Ustawa Rządowa” i „Deklaracja stanów zgromadzonych” stały się obowiązującym prawem, pod rygorem uznania za zdrajcę Ojczyzny i buntownika.

            Następnie, w dniu 7 maja 1791 roku ukazał się dokument ogłaszający uchwalenie Konstytucji, w formie Uniwersału, podpisanego przez marszałków Sejmu, w którym zamieszczono znamienne słowa: „Ojczyzna nasza już jest ocalona. Swobody nasze zabezpieczone. Jesteśmy odtąd narodem wolnym i niepodległym. Opadły pęta niewoli i nierządu”.

         Tak oto, wyłoniona została podstawa prawna, będąca legalnym etycznie - dla Myśli konserwatywnej – fundamentem rozważań o kształcie i polityce państwa tworzonego jako Rzeczypospolita, bez względu na obszar, jaki ma zajmować, kształt granic, czy też skład etniczny i narodowościowy Jej Obywateli.

            Konstytucja 3 Maja 1791 roku jest - w świetle zasad etyki Cywilizacji Łacińskiej - nadal obowiązującym aktem prawnym, nigdy żadną decyzją nieuchylonym, nawet formalnie – np. przez dokumenty stanowiące o późniejszych formach administrowania ziemiami i ludnością Rzeczypospolitej, takie jak poniżej wymienione:

            ○      1. Konstytucja Księstwa Warszawskiego, będącego wynikiem traktatów pokojowych zawartych w Tylży, w dniach 7 do 9 lipca 1807 roku pomiędzy cesarzem Francuzów a carem Rosji – głównie dla zachowania interesów terytorialnych Prus i ich pięknej królowej – była aktem prawa narzuconego, a więc nielegalna.

            ○  2. Konstytucja Królestwa Polskiego, nadana przez niekonstytucyjnego króla Polski, jakim mianował się car Aleksander I Pawłowicz, po ustaleniach podziału Europy na Kongresie Wiedeńskim lat 1814-1815, a który odbywał się dokładnie na takich samych zasadach jak bliższa naszym czasom Konferencja Jałtańska, czyli bez udziału w niej upoważnionych reprezentantów Rzeczypospolitej, – przez co spełnia wszelkie kryteria prawa narzuconego, była więc nielegalna.

            ○  3. Statut Organiczny dla Królestwa Polskiego, wprowadzony dnia 26 lutego 1832 roku, przez kolejnego uzurpatora, cara Mikołaja I-go Pawłowicza – spełniał również wszelkie kryteria prawa narzuconego, był więc aktem nielegalnym.

            ○      4. Konstytucja Marcowa, uchwalona dnia 17 marca 1921 roku, jako republikańska modyfikacja Konstytucji 3 Maja, będąca wynikiem nie mającego z Legalizmem etycznym nic wspólnego, ciągu następujących zdarzeń:

                     →  a. Dnia 5 listopada roku 1916, na skutek ustaleń obradującej w Pszczynie konferencji, a później także wspólnej proklamacji cesarza Niemiec i będącego jednocześnie królem Węgier cesarza Austrii, utworzone zostaje Królestwo Polskie, zwane także Regencyjnym.

                      →  b. Dnia 11 listopada roku 1918 Rada Regencyjna przekazuje, swoje - uzyskane niezgodnie z wymogami Legalizmu etycznego w Cywilizacji Łacińskiej - kompetencje Józefowi Piłsudskiemu, sprawującemu rządy jako dowódca wojskowy i przy pomocy dekretów.

                     → c. Dnia 22 listopada roku 1918 ogłoszone zostają w „Dzienniku Praw Państwa Polskiego Nr 17” zasady o „najwyższej władzy reprezentacyjnej Republiki Polskiej” – na mocy dekretu, a więc prawa narzuconego.

                     → d. Dnia 20 lutego roku 1919 uchwalona zostaje tak zwana Mała Konstytucja, ustanawiająca de facto dyktaturę Józefa Piłsudskiego jako Naczelnika Państwa. Z punktu widzenia zasady Legalizmu etycznego, wywodzącego się z Cywilizacji Łacińskiej, do uchwały tej nigdy by nie doszło, gdyby nie poparcie wojska, którego lojalność wobec Osoby Marszałka została potwierdzona w wypadkach 26 maja 1926 roku.

            ○     5.Konstytucja Kwietniowa, obowiązująca od dnia 24 kwietnia 1935 roku aż do utraty niepodległości przez II Rzeczypospolitą, we wrześniu roku 1939 - była efektem wojskowego zamachu stanu z dnia 12 maja 1926 roku i pomimo jej podpisania przez prezydenta Ignacego Mościckiego także nie spełniała kryteriów prawa wyłonionego.

            ○     6. Podobnie, jako akty prawne narzucone, czyli niemające nic wspólnego z Legalizmem etycznym, klasyfikuję wszelkie „konstytucje”, powstałe na wzór konstytucji ZSSR i pod auspicjami sowieckiego systemu totalitarnego:       

                       → z dnia 22 lipca 1952 roku, i jej pochodne:

                       →  z dnia 1 stycznia 1990 roku,

                       → z dnia 2 kwietnia 1997 roku, ostatnia – bodajże już 28-a, wciąż poprawiana mutacja konstytucji „matki narodów”.

            Dokonane powyżej wyliczenie rozmaitych zasad prawnych, obowiązujących na ziemiach Rzeczypospolitej od tragicznego - wskutek przegranej wojny ze wspomaganą militarnie przez Rosję konfederacją targowicką - roku 1792, nie oznacza negowania ich autentyczności historycznej, ani użyteczności dla funkcjonowania różnych, przez dziesięciolecia postaci państwowości, a jedynie unaocznieniu Czytelnikowi ich charakteru zastępczego.

            Tak więc, dla Myśli konserwatywnej, przestrzegającej wartości Cywilizacji Łacińskiej, jedyną - legalną etycznie - podstawą prawną, która bezwzględnie obowiązuje przy planowaniu przyszłości ustroju Rzeczypospolitej, jest tylko i wyłącznie Konstytucja 3 Maja z roku 1791, a późniejsze formuły organizacji państwa, włączając w to także i współczesną, mają jedynie charakter tymczasowy.

 Ceterum censeo Conventum esse delendum