słowa kluczowe: Engels, Kapitał, Kossecki, Marks, Marx, ekonomizm, formacja azjatycka, idealizm aberracyjny, kapitał, marksizm, marxizm, produkcja informacji, wartość dodatkowa, źródła marksizmu.
Historia2013.03.24 13:25 14:07

Zarys podstaw ekonomii marksistowskiej i źródła marksizmu

   

Notatki z seminarium doc. Kosseckiego. Warszawa, 26 II 2013 r.

 
Dziwnie było w kościelnej salce, po modlitwie, słuchać o marksizmie. Jakie czasy, takie tematy wykładów. Dobrze, że zdarzają się wykładowcy i miejsca dość otwarte, by się z rzeczywistością mierzyć.
 

1. Ekonomia marksistowska (uzupełnienie poprzedniego seminarium)


W swoim podstawowym dziele zatytułowanym „Kapitał”, Marks dzieli kapitał na dwie części:
 
  1. Stały, który oznaczymy s, zużywany na zakup lub wynajem narzędzi pracy, budynków, curowca, energii itp. Kapitalista przekazuje go innym kapitalistom. Ta część kapitału nie jest przedmiotem walki klasowej.
     
  2. Zmienny albo ruchomy, oznaczany k. Jest przedmiotem walki klas. Zużywany jest na zakup siły roboczej (jest to koszt pracy).

Stąd:
cały kapitał P = s + k

Jeśli przez U oznaczymy całkowity utarg uzyskany w wyniku sprzedaży produktu pracy robotników (pracowników), wówczas:
utarg U = P + p

(p to wartość dodatkowa wypracowana przez robotników)
zysk z = U - p

Marks zauważył, że:
stopa zysku Sz = p : (k + s)

stopa wyzysku Sw = p : k

Postulat Marksa: idealną sytuacją byłoby, gdyby

p = k

Oznaczałoby to, że cała wartość dodatkowa, wypracowana przez robotnika, wraca do niego. Ale w rzeczywistości tak nie jest.

„Realny socjalizm”?
Za PRLu zapanował kapitalizm państwowy. W przeciwieństwie do ZSRR istniała indywidualna własność ziemi, rzemiosło, spółki akcyjne (za Gierka nawet tworzone przez funkcjonariuszy tzw. spółki polonijne). W miarę postępów budownictwa socjalistycznego sektor prywatny się u nas poszerzał, malał tylko w okresie stalinizmu, nacjonalizacji (1948-1956). Niemniej jednak urzędy skarbowe, raz wdrożone do niszczenia prywatnej inicjatywy, wydają się nadal kultywować tę tradycję.
Kapitalista dąży do maksymalizacji p i minimalizacji k, bo tylko to może regulować. W związku z tym stopa wyzysku zmierza do nieskończoności. Marks tego nie wymyślił, ale zaobserwował: wyzysk rośnie szybciej, niż zysk kapitalisty. Z kolei cięcie kosztów pracy (k) osłabia popyt i prowadzi do kryzysu, który cyklicznie musi powtarzać się w kapitalizmie.

Państwa opiekuńcze powstawały w okresie zimnej wojny. Wprowadzono długotrwałe zasiłki dla bezrobotnych; m. in. stymulowały one popyt.

Własność kapitału, zwłaszcza tego zmiennego, to w sensie socjologicznym nic innego, jak władza nad ludźmi.

Marksizm-leninizm postulował przejęcie władzy przez robotników.

W PRL kryzysy zachodziły, gdy na rynek pracy wchodziły pokolenia niżu demograficznego:
1956niż wojenny
1968
1970
skutek podwyższenia wieku produkcyjnego (reforma szkolna)


  • System ekstensywny: produkt wynikiem pracy.
  • System intensywny: wynikiem wydajności.

Z obliczeń socjocybernetycznych wynika na bieżący rok poważne zaognienie sytuacji międzynarodowej.  

str. 1 z 2   następna strona »
4052 odsłony średnio 4,4 (5 głosów)
zaloguj się lub załóż konto by oceniać i komentować    blog autora
Re: Zarys podstaw ekonomii marksistowskiej i źródła marksizmu   
Zenon Jaszczuk, 2013.03.24 o 14:44
A kiedy doc Kossecki dojdzie do dnia dzisiejszego. Zapytaj mędrca, jeśli wypielimy to co posiejemy. Czy będziecie szli aż do Mieszka I. Wężykiem, wężykiem Pozdrawiam
zaloguj się lub załóż konto aby odpowiedzieć  
formacja azjatycka   
Piotr Świtecki, 2013.05.22 o 22:11
Jeszcze do formacji azjatyckiej, charakteryzującej się państwową własnością środków produkcji (wówczas głównie ziemi): pan docent w trakcie majowego seminarium wspomniał o źródle - Engels w tym względzie cytowany jest w podręczniku ekonomii politycznej Oskara Langego.
zaloguj się lub załóż konto aby odpowiedzieć  
linki, cytaty, nowiny
najwyżej  oceniane
zeszyty tematyczne
najbardziej kontrowersyjne artykuły
najnowsze komentarze

© Polacy.eu.org 2010-2024   Subskrypcje:    Atom   RSS  ↑ do góry ↑