Jak mucha do słonia

Albin Siwak

BEZ STRACHU

tom II

Rozdział XXX

Jak mucha do słonia

Dziwiłem się z początku, gdy byłem członkiem biura politycznego, że wszystkie delegacje z państw Europy zachodniej, a szczególnie Anglii i Stanów Zjednoczonych, jak przyjeżdżają do Polski służbowo lub prywatnie, to w pierwszym rzędzie oddają hołd i składają wieńce i kwiaty pod pomnikiem warszawskiego getta. Jak mieli dobry humor to w drugiej kolejności składali też kwiaty pod pomnikiem polskiego Powstania Warszawskiego. Szybko przyjaciele uświadomili mnie, że ten pomnik poświęcony polskiemu Powstaniu Warszawskiemu jest mniej ważny dla tych zachodnich delegatów i osób piastujących najwyższe urzędy na zachodzie. Natomiast pomnik związany z historią getta warszawskiego jest na zachodzie tak przedstawiany, opisany, malowany, że kłuje każdego w oczy jacy to byli Żydzi bohaterscy i jak walczyli z Niemcami.

Nawet „nasze” polskie władze, te rządowe i partyjne natychmiast wyznaczały członków biura politycznego lub wicepremierów lub samego premiera by towarzyszył takim zachodnim delegacjom i razem z nimi składali te wieńce lub kwiaty.

Byłem jedynym członkiem biura politycznego, którego nigdy nie wydelegowano do takich uroczystości. Znali moje poglądy na ten temat, gdyż nie raz podkreślałem, że walka w getcie warszawskim to mały epizod w porównaniu z polskim Powstaniem Warszawskim. To, że mała grupa młodych Żydów podjęła decyzję, że wolą zginąć w walce niż dać się wypędzić do krematorium to fakt. To, że walczyli bohatersko, też jest faktem. Nikt mądry nie podważa faktów, że ci młodzi, postępowi Żydzi walczyli i zginęli bohatersko. Tylko że walka w getcie ma się tak do Powstania Warszawskiego jak mucha do słonia.

Wystarczy wziąć do ręki encyklopedię, a tam pisze, że Niemcy użyli do stłumienia i likwidacji warszawskiego getta, Wehrmacht, policję i oddziały SS. Razem 2000 żołnierzy. W czasie tego powstania w getcie zginęło 7 000 Żydów, 6 000 Żydów spaliło się w getcie żywcem, nie biorąc udziału w walce. Dowodzący całością operacji w getcie, niemiecki generał SS J. Stroop powiedział:

„Na początku powstania w getcie polscy bandyci przez pięć dni pomagali Żydom. I zabili ponad dwustu naszych żołnierzy”.

Ubolewał gen. Stroop nad tym faktem i stwierdził, że GDY POLACY OPUŚCILI GETTO to ŻYDZI w całym SWYM POWSTANIU zabili zaledwie 27 ŻOŁNIERZY NIEMIECKICH i UKRAIŃSKICH.

Z wielu publikacji światowych, w tym niemieckich i polskich wynika, że do walki w getcie przystąpiło około 500 młodych Żydów, że drugie tyle było chętnych do walki ale nie miało broni. Dopiero gdy padali zabici Żydzi to ci czekający brali ich broń i walczyli.

Nic nie ujmując bohaterom warszawskiego getta, bo śmierć to jest śmierć i czy to będzie Żyd czy Polak, należy się takim ludziom szacunek za ich odwagę i poświęcenie. Ale trzeba zachować właściwe proporcje w każdej sprawie, a w takiej, gdzie ginęli ludzie szczególnie. [...]