Opinia z przeszłości…

(Panu Blogerowi Hanysowi pod rozwagę :-)

Czy chaos i „dzikie wrzaski”, jakie wydają z siebie współcześni „politycy” oraz „autorytety”, to jakieś novum?

Poniżej prezentuję Państwu opinię o „ludziach nauki”, która – Moim zdaniem – trafnie oddaje atmosferę „dysputy publicznej”

„I nie trzeba nawet tak głębokiej wiedzy, ażeby odkryć, jak niedoskonały jest stan obecny nauk; nawet pospólstwo, które jest poza drzwiami, może wywnioskować z hałasu i szumu, jaki słyszy, że nie wszystko idzie dobrze po tej stronie drzwi. Nie ma rzeczy, która nie byłaby przedmiotem debat i co do której ludzie uczeni nie mieliby przeciwnych poglądów. Najbardziej nawet potoczne zagadnienie nie unika naszych sporów, co zaś do problemów najbardziej doniosłych, to nie jesteśmy w stanie dać jakiegoś pewnego rozstrzygnięcia. Dysputy mnożą się, jak gdyby wszystko było niepewne, a są prowadzone tak gorąco, jak gdyby wszystko było pewne. W całym tym rozgwarze nie rozum zdobywa poklask, lecz wymowa; i nikt nie musi tu tracić nadziei, że zdobędzie prozelitów dla najbardziej dziwacznej koncepcji, jeśli posiada w dostatecznej mierze sztukę przedstawiania jej w barwach korzystnych. Zwycięstwo osiągają tu nie ludzie w zbroi, którzy operują piką i mieczem, lecz trębacze, dobosze i muzykanci wojskowi.”

David Hume „Traktat o naturze ludzkiej”,1737

Uwaga powyższa jest tak trafna, że zacytował ją najwybitniejszy – po św. Tomaszu z Akwinu – filozof nowożytny: Immanuel Kant, w Swoich Prolegomenach, pół wieku później…

Jeżeli do opinii Davida Hume dodać jeszcze wpływ kasiory, zdobytej grubą kreską, to zacznie się jawić ponury obraz rzeczywistości „przywiślańskiej”…

Ceterum censeo Conventum esse delendum