Jak Iran mógłby odpowiedzieć na atak Izraela?

Iran posiada największy i najbardziej zróżnicowany arsenał pocisków balistycznych na Środkowym Wschodzie

Iran powiedział jasno: zaatakowany przez Izrael lub Stany Zjednoczone, odpowie pięknym za nadobne. Ale co właściwie może zrobić, odpowiadając na uderzenie?

Jakie byłyby konsekwencje, tak dla regionu, jak i wewnątrz Iranu?

Czy rzeczywiście skutki izraelskiego ataku byłyby potencjalnie na tyle poważne, że atak ten jest najmniej pożądanym sposobem powstrzymania irańskiego programu nuklearnego?

Pociski dalekiego zasięgu

"Zdolność Iranu do bezpośredniego uderzenia odwetowego na Izrael jest niewielka" - twierdzi Mark Fitzpatrick, dyrektor Programu Rozbrajania i Nierozprzestrzeniania Broni w mieszczącym się w Londynie Międzynarodowym Instytucie Studiów Strategicznych (IISS).

"Jego przestarzałe siły powietrzne deklasuje lotnictwo izraelskie, a ilość pocisków balistycznych zdolnych do osiągnięcia Izraela jest ograniczona."

Irańskie lotnictwo, w tym Migi-29, nie jest uważane za mogące dotrzymać pola siłom izraelskim ani amerykańskim

Według Fitzpatricka irański arsenał rakietowy obejmuje wprawdzie "zmodyfikowaną wersję rakiety Shahab-3, Gadhr-1, o zasięgu 1.600 km, ale tylko około sześciu mobilnych wyrzutni tych pocisków".

"Nowe, napędzane stałym paliwem rakietowym pociski Sajjil-2 również obejmują swoim zasięgiem Izrael, ale nie są jeszcze w pełnej gotowości operacyjnej" - dodaje Fitzpatrick.

Zastrzega też, że "obie rakiety są zbyt mało celne, by miały znaczenie w wypadku atakowania celów wojskowych głowicami konwencjonalnymi".

"Nie są też zbyt skuteczne w przenoszeniu broni chemicznej lub biologicznej. A broni atomowej Iran nie ma."

Podsumuwując, Fitzpatrick ocenia, że "irańskie uderzenie rakietowe byłoby tylko symbolicznym gestem".

Lista sprzymierzeńców

Uważa się, że Hezbollah ma w Libanie tysiące wyrzutni rakietowych

Zdaniem Fitzpatricka bardziej prawdopodobna jest asymetryczna odpowiedź wobec Izraela, "przez pośredników". Irańscy sprzymierzeńcy, grupa islamistów szyickich Hezbollah, ma ponad 10.000 wyrzutni rakietowych w południowym Libanie, wiele z nich dostarczonych właśnie przez Iran.

"Są to w większości Katiusze o zasięgu 25 km, ale także Fahr-3 (45 km), Fajr-5 (75 km), Zelzal-2 (200 km) i być może Fateh-110 (200 km). Oraz około dziesięciu pocisków Scud-D, które są w stanie przenosić 750 kg ładunku użytecznego i uderzyć w dowolnym punkcie Izraela."

Palestyńscy islamiści z ruchu Hamas, kotrolujący Strefę Gazy, mogą także zaatakować Izrael rakietami krótszego zasięgu.

Wielkim niebezpieczeństwem jest nasilenie się konfliktu między Izraelem i Hezbollachem lub Izraelem i Hamasem.

Przy tak dużej niestabilności na Środkowym Wschodzie - nie chodzi przecież tylko o kryzys w Syrii - istnieje ryzyko, że iskry izraelskiego uderzenia rozniecą pożogę w całym regionie.

Działania marynarki wojennej w Zatoce

Irańska marynarka wojenna, szczególnie jej część podporządkowana Strażnikom Rewolucji Islamskiej, jest dobrze wyposażona w małe, szybkie jednostki zdolne do stawiania min i zespołowych ataków na większe okręty.

Iran wdraża również skuteczne pociski klasy ziemia-woda.

Te ostatnie mogą być użyte także do wyłączenia życiodajnej arterii, jaką płynie ropa naftowa - Cieśniny Ormuz.

Marynarka Stanów Zjednoczonych jest przekonana, że byłaby w stanie ponownie otworzyć Cieśninę. Ale niesie to ryzyko szerszego, morskiego konfliktu między Stanami i Iranem, a poza tym w krótkim okresie, ale znacząco wpłynęłoby na ceny ropy.